Op deze site is ook te lezen dat de dam in de Rotte werd aangelegd op de kruising van de Hoogstraat en het spoorviaduct en het spoorviaduct is weer aangelegd op de gedempte loop van de Binnenrotte. En ja die Rotte, ze stroomde ooit ook via de Botersloot en de Slikvaart en de Leuve (via de Kolk ten noorden van de Delfsche Poort) naar de Maas, de hoofdstroom was echter de Binnenrotte. Op de hierboven weergegeven kaart kun je dus heel mooi de dam in de Rotte zien liggen, waarschijnlijk werd de Rotte van sluizen voorzien rond 1275.
 
De Rotte is een veenriviertje en begint bij Moerkapelle (bij de molen "De Oorsprong") en stroomt via de Rottemeren, langs Bleiswijk en Bergschenhoek (woonkern De Rotte) naar Rotterdam waar hij ten slotte eindigt in de Nieuwe Maas.
 

Het eerste stuk van de Rotte, gezien in de richting van "De Oorsprong"
Bron: nl.wikipedia.org

Engelfriet vertelt ook: 'In het begin werd de plek rondom de sluis simpelweg Dam genoemd. Toen er links en rechts van de Dam steeds meer huizen werden gebouwd, werd het al snel Middeldam genoemd, kortom er werden steeds meer sluizen gebouwd rondom die allereerste Dam, want de rivier de Rotte had vele uitgangen richting "Maas". Het oostelijk gedeelte van de Middeldam werd al snel Oosteinde en het westelijk gedeelte Westeinde genoemd. Pas rond 1400 komt voor het eerst de naam Hoogstraat voor, maar in de volksmond bleef de Hoogstraat eeuwenlang "de Dijk" heten.'
 
Op nl.wikipedia.org staat 'In 1871 werd de Binnenrotte gedempt voor de aanleg van het spoorwegviaduct in de lijn Rotterdam-Dordrecht. Het viaduct werd gesloopt na de aanleg van de Willemsspoortunnel in 1993.'
 
Een Engelenburg
De stichting van het kinderhuis
Op 7 januari 1885 deelde dominee J. Krayenbelt de kerkeraad mee dat een van zijn vrienden voornemens was een schenking aan de Hervormde Gemeente te doen, waaruit of een diaconieschool of een hofje voor weduwen of een kinderhuis zou moeten worden gebouwd. "Na langdurige discussie", aldus de notulen van die vergadering, "verklaart zich de groote meerderheid der vergadering voor de wenschelijkheid van een kinderhuis, indien althans eenigzins mogelijk". Drie weken later meldde Krayenbelt, nog steeds zonder de naam van de "Edelmoedige Gever" te noemen, dat deze f 40.000 wil schenken voor het kinderhuis. Weer een week later besluit de kerkeraad "onder opzien tot den Heere en dankzegging aan den milden gever de dotatie aan te nemen (met algemeene stemmen op 2 na)". Vervolgens maakte Ds. Krayenbelt de edelmoedige gever bekend: Het bleek J.F. Engel Sr. te zijn.

Het verhaal gaat dat de heer J.F. Engel Sr. de kerk ƒ 40.000 schonk uit een soort wroeging omdat hij betrokken was geweest bij de bouw van het spoorwegviaduct over de Binnenrotte. Dit viaduct loopt immers vlak langs de Grote of Sint-Laurenskerk en de treinen die er overheen reden zouden toentertijd nogal wat overlast hebben bezorgd tijdens de kerkdiensten.
Of dit verhaal inderdaad klopt is niet bekend, maar de heer Engel was, ofschoon niet bij de bouw van het viaduct zelf, wel bij de voorbereidingen ervan betrokken. De schenker van het stichtingskapitaal was namelijk architect en aannemer en als gevolg van deze functie was hij een van degenen die in de tweede helft van de negentiende eeuw hielpen de stad om te bouwen van provincieplaats tot moderne havenstad. Hij legde straatverlichting aan en rioleringen en was als hoofdaannemer verantwoordelijk voor de demping van veel sloten en andere wateren die Rotterdam toen rijk was, waaronder de Binnenrotte, waarop het spoorwegviaduct verrees.

Demping van de Binnenrotte, 1875

Het spoorviaduct voor
 

en na het bombardement van mei 1940
 
Na de oorlog wordt het spoor hersteld en de kerk herbouwd . Deze foto is uit het boek Rotterdam van Herman Besselaar en fotograaf Henk Jonker uit 1960.
Tekst bij de foto: Grote- of St. Laurenskerk gezien van de plaats, waar Rotterdam ontstond
St. Lawrence's church seen from the spot of birth of Rotterdam
Grosse oder Skt. Lorentz kirche.

Stadsverhalen in Laurenskerk Rotterdam
donderdag 10 juli 2008 in het Brabants Dagblad (www.brabantsdagblad.nl/algemeen/geestelijkleven/)
ROTTERDAM (ANP) - De Laurenskerk in Rotterdam is donderdag begonnen met de ontwikkeling van een nieuwe permanente tentoonstelling. Via een reis langs twintig thema's komt de geschiedenis van de Laurenskerk tot leven, aldus een woordvoerster. De expositie opent eind volgend jaar.

De Laurenskerk is het enige overgebleven middeleeuwse gebouw van Rotterdam. Door de bombardementen op de stad in de Tweede Wereldoorlog raakte het zwaar beschadigd, maar de kerk is tussen 1952 en 1968 volledig gerestaureerd. Het is een monument van wederopbouw, symbool en stadspodium van de havenstad door de eeuwen heen.

De Willemsspoortunnel
De Willemsspoortunnel is een 2796 meter lange, viersporige tunnel in het centrum van Rotterdam en onder de Nieuwe Maas. Hij maakt deel uit van de spoorlijn Rotterdam Centraal - Dordrecht.
De Willemsspoortunnel werd op 15 september 1993 geopend, na een bouwtijd van ruim zes jaar en als vervanging van het in 1877 geopende Luchtspoor. De tunnel is gebouwd omdat de bruggen technisch aan vervanging toe waren en om de vervoerscapaciteit van de spoorlijn te vergroten. Het beweegbare deel van de brug over de rivier (De Hef) moest regelmatig geopend worden en daar moest de spoorwegdienstregeling op afgestemd worden. Deze beperking was zo groot dat de Nederlandse Spoorwegen hun dienstregeling alleen kloppend konden krijgen als ze de planning bij De Hef begonnen.
Aan de bouw van de tunnel gingen uitgebreide discussies vooraf. Aanleg van de tunnel was kostbaar en zou een grote ingreep in de stad betekenen. De spoorwegen hebben uitgebreid beargumenteerd dat het een tunnel moest worden, dat hij op dezelfde plek moest komen en dat hij viersporig moest worden. Een van de argumenten was dat de tunnel een hoogfrequente stadsgewestelijke dienst mogelijk zou maken.

Begin 1984 werd definitief het groene licht gegeven en op 28 april 1987, precies 110 jaar na de opening van het Luchtspoor, werd de eerste damwand geslagen. Het was het begin van jarenlange omleidingen en andere bouw-overlast. Zowel ten noorden als ten zuiden van de rivier moesten hulpconstructies worden gebouwd waarover de treinen tijdens de bouw konden doorrijden. Aan de noordkant werd het complete bestaande viaduct een aantal meters opgeschoven om plaats te maken voor de tunnel. Ten zuiden van de Nieuwe Maas werd een nieuwe hulpspoorbaan aangelegd. De tunnel werd grotendeels gebouwd met de cut and cover-methode, wat er op neerkomt dat een sleuf wordt gegraven, waarin de tunnel wordt gebouwd. De sleuf wordt vervolgens weer aangevuld en het maaiveld boven de tunnel kan worden ingericht. Bij de aanleg van het rivierkruisende deel van de tunnel werd gekozen voor de sinds de aanleg van de Maastunnel veelgebruikte afzinkmethode. In een bouwdok bij Barendrecht werden acht elementen gebouwd van elk ongeveer 125 meter lang. Eind 1990 werd het eerste element op zijn definitieve plaats afgezonken. Station Rotterdam Blaak kwam diep onder het maaiveld te liggen.

Aanleg van de spoortunnel. Datum foto 31-1-1991. Bron Beeldbank VenW.